We share a common earth
We stand among each other
We share the fruits of God's creation
We stand on the edge of creation and destruction
Creator God, help us to choose life
And to walk humbly on the earth.
Song "For the beauty of the earth" https://youtu.be/Zy7t2Uasqe8?feature=shared
God of love and forgiveness
Save us by your tenderness
From each deed that is destructive
From each act that grieves you
From each thought that is careless
From each idea that is unloving
From each word that hurts.
Help us to face up to your call on our lives, by creating love and goodness, community, society where it has been broken. Amen.
Reading Mark 9v30-37
Song “Immortal, Invisible” https://youtu.be/kv7UDzI01HQ?feature=shared
Reflection
Jesus is preparing the disciples for his death on the cross and after that. He predicts his crucifixion and resurrection and then, there is a discussion about who is the best disciple. So Jesus explains what discipleship is really about.
He says whoever wants to be first must be last and become like a servant.
The greatest is like a child! Humble, dependent, vulnerable.
Jesus didn't want the people to know where he was because he needed to spend time with his disciples.
He tells them he is going to be given over to wicked men, this servant of God and they will kill him, execute him. And when he is killed, after three days he will rise. The disciples don’t understand it! He asks them what were you arguing about. They were arguing while on the way. But they kept quiet.
Mark does not say that Jesus was angry with the disciples for discussing this issue, nor does he say why they were quiet. They may not have wanted Jesus to know what they were discussing.
Mark then records a series of discipleship sayings.
The first saying is about humility and being a servant.
Jesus sat down, the normal posture for a Rabbi, he sits to teach and his disciples stand to hear.
Jesus called out, he shouted. It is probably used to emphasize what Jesus is about to say
"If he wants to be first he must be last” (cross bearing discipleship).
The second saying Jesus actions by taking the child into the middle of the circle of the disciples, picking her up, and hugging her, illustrating the servant-like attitude that he wishes to inculcate.
The service / servanthood that Jesus is referring to is the receiving / welcoming / accepting of a member of lost and broken humanity who experiences Gods kindness/ mercy. The child represents the lost and the disciples are encouraged to receive the lost as Jesus received the lost, illustrated now in the child. Such is servanthood of the Jesus kind, defining greatness in the kingdom of God, it is like the poor, or even so called insignificant humanity.
The child was made to stand where they could all see him. He took him in his arms, and said whoever welcomes one of these little children, it is equivalent to receiving Jesus himself. Note that in Aramaic the word for "servant" and "child" is the same. Disciples are to be like Jesus who receives/embraces the child, the servant the lost - the hungry, thirsty, lonely, naked, sick and imprisoned. Because they are my representative! Whoever does not welcome them does not welcome me! (Liberation Theologies “Option for the Poor!)
Jesus had a nasty habit. He took people on the edge and brought them centre stage. People who were silenced or silent or unclean or foreign or sick or immoral. The blind begger, the disabled man, the foreign woman, the woman who was haemmoraging all the time, the tax collector, the prostitute-the child!. All those who were outsiders through no fault of their own. And he invited them in and gave them a voice.
Genesis tells us that we are all made in the image of God-all of us. We are all made with the sign/mark of Gods image. We are all equal in Gods sight. It inspires us to seek peace and justice not just for people like us, but for those worse off than ourselves, the poor, the stranger, the outsider, those of a different colour and culture to our own and the people we dislike.
The gospel is uncomfortable even shocking. It forces us to go places we don’t want to go. But we have a heavenly mandate, a vision. We are not tied down by ordinary human prejudices or the behaviour of people around us. We are called to move those on the edge to the centre because we are one people, Gods people.
Song “Put peace into each others hands” https://youtu.be/ErQhErM7ZUg?feature=shared
May the blessing of the Creator who made the earth be upon you
May the blessing of the Son, the Light of the World be upon you
May the blessing of the Spirit fall like sweet rain upon you
May you ever have a kindly greeting for those you meet.
And now may the Lord bless you And bless you kindly. Amen.
Nous partageons une terre commune
Nous nous tenons les uns parmi les autres
Nous partageons les fruits de la création de Dieu
Nous nous tenons au bord de la création et de la destruction
Dieu créateur, aide-nous à choisir la vie
Et à marcher humblement sur la terre.
Chant "Pour la beauté de la terre" https://youtu.be/Zy7t2Uasqe8?feature=shared
Dieu d'amour et de pardon
Sauve-nous par ta tendresse
De chaque acte destructeur
De chaque acte qui te chagrine
De chaque pensée insouciante
De chaque idée qui manque d'amour
De chaque mot qui blesse.
Aide-nous à faire face à ton appel dans nos vies, en créant l'amour et la bonté, la communauté, la société là où elle a été brisée. Amen.
Chant « Frère, sœur, laisse-moi te servir » https://youtu.be/07FBSrx5Oq4?feature=shared
Lecture de Marc 9v30-37
Chant « Immortel, Invisible » https://youtu.be/kv7UDzI01HQ?feature=shared
Réflexion
Jésus prépare les disciples à sa mort sur la croix et après cela. Il prédit sa crucifixion et sa résurrection, puis il y a une discussion sur qui est le meilleur disciple. Jésus explique donc ce qu'est vraiment le discipulat.
Il dit que celui qui veut être le premier doit être le dernier et devenir comme un serviteur.
Le plus grand est comme un enfant ! Humble, dépendant, vulnérable.
Jésus ne voulait pas que les gens sachent où il était parce qu'il avait besoin de passer du temps avec ses disciples.
Il leur dit qu'il va être livré aux méchants, ce serviteur de Dieu et qu'ils le tueront, l'exécuteront. Et quand il sera tué, après trois jours, il ressuscitera. Les disciples ne comprennent pas ! Il leur demande de quoi ils discutaient. Ils se disputaient en chemin. Mais ils se turent.
Marc ne dit pas que Jésus était en colère contre les disciples pour avoir discuté de cette question, ni pourquoi ils se turent. Ils ne voulaient peut-être pas que Jésus sache de quoi ils discutaient.
Marc enregistre ensuite une série de paroles sur le discipulat.
La première parole concerne l’humilité et le fait d’être un serviteur.
Jésus s’est assis, la posture normale d’un rabbin, il s’assoit pour enseigner et ses disciples se tiennent debout pour écouter.
Jésus a crié. Il est probablement utilisé pour souligner ce que Jésus est sur le point de dire
"S'il veut être le premier, il doit être le dernier" (disciple portant la croix).
Jésus agit en prenant l'enfant au milieu du cercle des disciples, en la prenant dans ses bras et en la serrant dans ses bras, illustrant l'attitude de serviteur qu'il souhaite inculquer.
Le service / la servitude auquel Jésus fait référence est la réception / l'accueil / l'acceptation d'un membre de l'humanité perdue et brisée qui fait l'expérience de la bonté / de la miséricorde de Dieu. L'enfant représente les perdus et les disciples sont encouragés à recevoir les perdus comme Jésus a reçu les perdus, illustrés maintenant par l'enfant. Telle est la servitude à la manière de Jésus, définissant la grandeur dans le royaume de Dieu, c'est comme l'humanité pauvre, ou même dite insignifiante.
L'enfant a été fait se tenir debout là où ils pouvaient tous le voir. Il l'a pris dans ses bras et a dit que quiconque accueille un de ces petits enfants, c'est l'équivalent de recevoir Jésus lui-même. Notez qu'en araméen, le mot pour "serviteur" et "enfant" est le même. Les disciples doivent être comme Jésus qui accueille l’enfant, le serviteur, le perdu – l’affamé, l’assoiffé, le solitaire, le nu, le malade et l’emprisonné. Parce qu’ils sont mes représentants ! Quiconque ne les accueille pas ne m’accueille pas ! (Théologies de la libération « Option pour les pauvres ! »)
Jésus avait une mauvaise habitude. Il prenait les gens à la limite et les mettait au centre de la scène. Les gens qui étaient réduits au silence ou silencieux ou impurs ou étrangers ou malades ou immoraux. Le mendiant aveugle, l’homme handicapé, la femme étrangère, la femme qui saignait tout le temps, le collecteur d’impôts, la prostituée – l’enfant !. Tous ceux qui étaient des étrangers sans qu’ils en soient responsables. Et il les a invités à entrer et leur a donné une voix.
La Genèse nous dit que nous sommes tous faits à l’image de Dieu – nous tous. Nous sommes tous faits avec le signe/la marque de l’image de Dieu. Nous sommes tous égaux aux yeux de Dieu. Cela nous pousse à rechercher la paix et la justice non seulement pour les gens comme nous, mais aussi pour ceux qui sont dans une situation pire que la nôtre, les pauvres, les étrangers, les marginaux, ceux qui ont une couleur et une culture différentes de la nôtre et les personnes que nous n’aimons pas.
L’Évangile est inconfortable, voire choquant. Il nous oblige à aller dans des endroits où nous ne voulons pas aller. Mais nous avons un mandat céleste, une vision. Nous ne sommes pas liés par les préjugés humains ordinaires ou par le comportement des gens qui nous entourent. Nous sommes appelés à déplacer ceux qui sont en marge vers le centre parce que nous sommes un seul peuple, le peuple de Dieu.
Chanson « Mettez la paix entre les mains des autres » https://youtu.be/ErQhErM7ZUg?feature=shared
Que la bénédiction du Créateur qui a fait la terre soit sur vous
Que la bénédiction du Fils, la Lumière du Monde soit sur vous
Que la bénédiction de l’Esprit tombe sur vous comme une douce pluie
Que vous ayez toujours une salutation bienveillante pour ceux que vous rencontrez.
Et maintenant, que le Seigneur vous bénisse Et vous bénisse avec bonté. Amen.
我們共享一個共同的地球
我們彼此站在一起
我們分享上帝創造的果實
我們站在創造與毀滅的邊緣
創造主上帝，幫助我們選擇生命
並謙卑地走在地上。
歌曲「為了地球的美麗」 https://youtu.be/Zy7t2Uasqe8?feature=shared
愛與寬恕之神
用你的溫柔拯救我們
從每一個破壞性的行為中
從每一個讓你悲傷的行為
從每一個粗心的念頭
從每一個不愛的想法
從每一個字都讓人心痛。
透過在被打破的地方創造愛和善良、社區和社會，幫助我們面對您對我們生活的召喚。阿門。
歌曲《哥哥姐姐讓我為你們服務》https://youtu.be/07FBSrx5Oq4?feature=shared
讀馬可福音 9v30-37
歌曲「不朽，看不見」 https://youtu.be/kv7UDzI01HQ?feature=shared
反射
耶穌正在為門徒準備他在十字架上及其之後的死亡。他預言了自己的受難和復活，然後就誰是最好的門徒進行了討論。因此，耶穌解釋了門徒訓練的真正意義。
他說，誰想成為第一，就必須成為最後，變得像僕人一樣。
最偉大的就像一個孩子！謙卑、依賴、脆弱。
耶穌不想讓人知道他在哪裡，因為他需要花時間與門徒在一起。
他告訴他們，他將被交給惡人，這位上帝的僕人，他們會殺死他，並處決他。當他被殺時，三天後他就會復活。弟子們不明白！ 他問他們你們在爭論什麼。路上他們就吵架了。但他們保持沉默。
馬可沒有說耶穌因門徒討論這個問題而生氣，也沒有說他們為什麼保持沉默。他們可能不想讓耶穌知道他們在討論什麼。
馬可隨後記錄了一系列門徒訓練的名言。
第一句話是關於謙卑和做僕人的。
耶穌坐下來，這是拉比的正常姿勢，他坐著教導，他的門徒站著聽。
耶穌呼喊，他大聲喊叫。它可能是用來強調耶穌要說的話
「如果他想成為第一，他就必須成為最後」（背負十字架的門徒訓練）。
第二句話耶穌的舉動是將孩子帶到門徒圈中間，抱起她並擁抱她，說明了他希望灌輸的僕人般的態度。
耶穌所指的服事/僕人身分是接待/歡迎/接納一個經歷上帝仁慈/憐憫的迷失和破碎的人類成員。孩子代表失喪的人，鼓勵門徒去接受失喪的人，就像耶穌接受失喪的人一樣，現在在孩子身上得到了說明。這就是耶穌類的僕人，定義了神國度中的偉大，就像窮人，甚至是所謂的微不足道的人類。
孩子被要求站在大家都能看見的地方。他把他抱在懷裡，說誰接待了這些小孩子，就等於接待了耶穌本人。請注意，在亞蘭語中，「僕人」和「孩子」這個字是相同的。門徒要像耶穌一樣，接待/擁抱孩子、失喪的僕人－飢餓、口渴、孤獨、赤身露體、生病和被監禁的人。因為他們是我的代表！誰不歡迎他們，誰就不歡迎我！ （解放神學「窮人的選擇！）
耶穌有一個壞習慣。他把人們帶到了邊緣，把他們帶到了舞台中央。沉默的、沉默的、不潔的、外國人的、生病的或不道德的人。盲人乞丐、殘障者、外國女人、一直流血的女人、稅吏、妓女－－孩子！所有那些並非自己過錯的局外人。他邀請他們進來並給他們發言權。
創世記告訴我們，我們都是按照上帝的形象創造的──我們所有人。我們都是帶著神的形象的記號/標記而被造的。在上帝眼中我們都是平等的。它激勵我們不僅為像我們這樣的人尋求和平與正義，而且為那些比我們境況更糟的人、窮人、陌生人、局外人、與我們膚色和文化不同的人和我們不喜歡的人尋求和平與正義。
福音令人不舒服，甚至令人震驚。它迫使我們去我們不想去的地方。但我們有一個屬天的使命、一個異象。我們不受普通人類偏見或周遭人的行為的束縛。我們被呼召將那些處於邊緣的人轉移到中心，因為我們是一個人，神的子民。
歌曲「把和平放在彼此手中」 https://youtu.be/ErQhErM7ZUg?feature=shared
願創造地球的造物主的祝福臨到你
願聖子的祝福、世界之光臨到你身上
願聖靈的祝福像甘雨一樣降臨在你身上
願你對遇見的人都親切地問候。
現在願主祝福你並仁慈地祝福你。阿門。
Wir teilen eine gemeinsame Erde
Wir stehen untereinander
Wir teilen die Früchte von Gottes Schöpfung
Wir stehen am Rande von Schöpfung und Zerstörung
Schöpfergott, hilf uns, das Leben zu wählen
Und demütig auf der Erde zu wandeln.
Lied „Für die Schönheit der Erde“ https://youtu.be/Zy7t2Uasqe8?feature=shared
Gott der Liebe und Vergebung
Rette uns durch deine Zärtlichkeit
Vor jeder Tat, die zerstörerisch ist
Vor jeder Handlung, die dich betrübt
Vor jedem Gedanken, der unvorsichtig ist
Vor jeder Idee, die lieblos ist
Vor jedem Wort, das verletzt.
Hilf uns, deinem Ruf in unserem Leben gerecht zu werden, indem wir Liebe und Güte, Gemeinschaft und Gesellschaft schaffen, wo sie zerstört wurden. Amen.
Lied „Bruder, Schwester, lass mich dir dienen“ https://youtu.be/07FBSrx5Oq4?feature=shared
Lesung Markus 9,30-37
Lied „Unsterblich, unsichtbar“ https://youtu.be/kv7UDzI01HQ?feature=shared
Reflexion
Jesus bereitet die Jünger auf seinen Tod am Kreuz und danach vor. Er sagt seine Kreuzigung und Auferstehung voraus und dann gibt es eine Diskussion darüber, wer der beste Jünger ist. Also erklärt Jesus, worum es bei der Jüngerschaft wirklich geht.
Er sagt, wer der Erste sein will, muss der Letzte sein und wie ein Diener werden.
Der Größte ist wie ein Kind! Demütig, abhängig, verletzlich.
Jesus wollte nicht, dass die Leute wussten, wo er war, weil er Zeit mit seinen Jüngern verbringen musste.
Er sagt ihnen, dass er, dieser Diener Gottes, bösen Menschen ausgeliefert wird und sie ihn töten, hinrichten werden. Und wenn er getötet ist, wird er nach drei Tagen auferstehen. Die Jünger verstehen es nicht! Er fragt sie, worüber sie gestritten haben. Sie haben unterwegs gestritten. Aber sie haben geschwiegen.
Markus sagt nicht, dass Jesus wütend auf die Jünger war, weil sie dieses Thema diskutierten, noch sagt er, warum sie geschwiegen haben. Vielleicht wollten sie nicht, dass Jesus wusste, worüber sie diskutierten.
Markus zeichnet dann eine Reihe von Sprüchen über die Jüngerschaft auf.
Der erste Spruch handelt von Demut und Dienen.
Jesus setzte sich, die normale Haltung für einen Rabbi, er sitzt, um zu lehren, und seine Jünger stehen, um zuzuhören.
Jesus rief, er schrie. Es wird wahrscheinlich verwendet, um zu betonen, was Jesus sagen will:
„Wer der Erste sein will, muss der Letzte sein“ (Kreuz tragende Jüngerschaft).
In der zweiten Aussage handelt Jesus, indem er das Kind in die Mitte des Kreises der Jünger nimmt, es hochhebt und umarmt, was die dienstbare Haltung veranschaulicht, die er einschärfen möchte.
Der Dienst/die Dienerschaft, auf die sich Jesus bezieht, ist das Empfangen/Willkommenheißen/Annehmen eines Mitglieds der verlorenen und gebrochenen Menschheit, das Gottes Güte/Barmherzigkeit erfährt. Das Kind repräsentiert die Verlorenen und die Jünger werden ermutigt, die Verlorenen so aufzunehmen, wie Jesus die Verlorenen aufgenommen hat, was nun in dem Kind veranschaulicht wird. Das ist Dienerschaft nach der Art Jesu, die Größe im Reich Gottes definiert, sie ist wie die arme oder sogar so genannte unbedeutende Menschheit.
Das Kind wurde so hingestellt, dass sie es alle sehen konnten. Er nahm es in seine Arme und sagte, wer eines dieser kleinen Kinder willkommen heißt, der ist gleichbedeutend damit, Jesus selbst aufzunehmen. Beachten Sie, dass im Aramäischen die Wörter für „Diener“ und „Kind“ dasselbe sind. Jünger sollen wie Jesus sein, der das Kind, den Diener, die Verlorenen – die Hungrigen, Durstigen, Einsamen, Nackten, Kranken und Gefangenen – empfängt/umarmt. Denn sie sind meine Vertreter! Wer sie nicht willkommen heißt, heißt mich nicht willkommen! (Befreiungstheologien „Option für die Armen!“)
Jesus hatte eine schlimme Angewohnheit. Er nahm Menschen am Rande der Gesellschaft und brachte sie ins Rampenlicht. Menschen, die zum Schweigen gebracht oder stumm oder unrein oder fremd oder krank oder unmoralisch waren. Der blinde Bettler, der behinderte Mann, die ausländische Frau, die Frau, die ständig blutete, der Steuereintreiber, die Prostituierte – das Kind! Alle, die unverschuldet Außenseiter waren. Und er lud sie ein und gab ihnen eine Stimme.
Die Genesis sagt uns, dass wir alle nach dem Bild Gottes geschaffen sind – wir alle. Wir sind alle mit dem Zeichen/Markierung von Gottes Bild geschaffen. In Gottes Augen sind wir alle gleich. Es inspiriert uns, Frieden und Gerechtigkeit nicht nur für Menschen wie uns zu suchen, sondern auch für jene, denen es schlechter geht als uns selbst, die Armen, die Fremden, die Außenseiter, jene mit einer anderen Hautfarbe und Kultur als wir selbst und die Menschen, die wir nicht mögen.
Das Evangelium ist unbequem, ja sogar schockierend. Es zwingt uns, an Orte zu gehen, an die wir nicht gehen wollen. Aber wir haben einen himmlischen Auftrag, eine Vision. Wir sind nicht durch gewöhnliche menschliche Vorurteile oder das Verhalten der Menschen um uns herum eingeschränkt. Wir sind dazu berufen, jene am Rande in die Mitte zu rücken, weil wir ein Volk sind, Gottes Volk.
Lied „Legt einander Frieden in die Hände“ https://youtu.be/ErQhErM7ZUg?feature=shared
Möge der Segen des Schöpfers, der die Erde erschaffen hat, auf dir sein
Möge der Segen des Sohnes, des Lichts der Welt, auf dir sein
Möge der Segen des Geistes wie süßer Regen auf dich fallen
Mögest du immer einen freundlichen Gruß für jene haben, denen du begegnest.
Und nun möge der Herr dich segnen und dich freundlich segnen. Amen.
ما یک زمین مشترک داریم
ما در میان یکدیگر ایستاده ایم
ما در ثمرات خلقت خدا سهیم هستیم
ما در لبه آفرینش و نابودی ایستاده ایم
خدای خالق ما را در انتخاب زندگی یاری کن
و متواضعانه روی زمین راه برود.
آهنگ "برای زیبایی زمین" https://youtu.be/Zy7t2Uasqe8?feature=shared
خدای عشق و بخشش
ما را با مهربانی خود نجات دهید
از هر عملی که ویرانگر است
از هر عملی که شما را غمگین می کند
از هر فکری که بی خیال است
از هر ایده ای که بی عشق است
از هر کلمه ای که آزار دهنده است.
با ایجاد عشق و خوبی، جامعه، جامعه ای که در آن شکسته شده است، به ما کمک کنید تا با دعوت شما به زندگی خود روبرو شویم. آمین
آهنگ "برادر، خواهر بذار در خدمتم" https://youtu.be/07FBSrx5Oq4?feature=shared
خواندن Mark 9v30-37
آهنگ "جاودانه، نامرئی" https://youtu.be/kv7UDzI01HQ?feature=shared
انعکاس
عیسی شاگردان را برای مرگ بر صلیب و پس از آن آماده می کند. مصلوب شدن و رستاخیز او را پیشگویی می کند و سپس بحث در مورد اینکه بهترین شاگرد کیست مطرح می شود. بنابراین عیسی توضیح میدهد که شاگردی واقعاً به چه معناست.
او می گوید هر که می خواهد اول شود باید آخرین باشد و مانند یک خادم شود.
بزرگترین مثل یک بچه است! فروتن، وابسته، آسیب پذیر.
عیسی نمی خواست مردم بدانند او کجاست، زیرا او نیاز داشت با شاگردانش وقت بگذراند.
او به آنها می گوید که او را به مردان شرور، این بنده خدا می سپارند و او را می کشند، اعدامش می کنند. و چون کشته شود پس از سه روز قیام می کند. شاگردان آن را نمی فهمند! از آنها می پرسد که سر چه چیزی دعوا می کردید؟ در راه با هم دعوا می کردند. اما آنها سکوت کردند.
مرقس نمی گوید که عیسی به خاطر بحث در مورد این موضوع از شاگردان خشمگین شد و همچنین نمی گوید که چرا آنها ساکت بودند. آنها ممکن است نمی خواستند عیسی بداند در مورد چه چیزی بحث می کردند.
سپس مارک مجموعه ای از سخنان شاگردی را ضبط می کند.
قول اول در مورد تواضع و خادم بودن است.
عیسی نشست، حالت عادی برای یک خاخام، او برای آموزش مینشیند و شاگردانش میایستند تا بشنوند.
عیسی فریاد زد، فریاد زد. احتمالاً برای تأکید بر آنچه عیسی می خواهد بگوید استفاده می شود
«اگر بخواهد اول باشد، باید آخرین باشد» (شاگردی با صلیب).
گفتار دوم عیسی با بردن کودک به وسط دایره شاگردان، بلند کردنش و در آغوش گرفتن او عمل می کند و نگرش خدمتگزارانه ای را که او می خواهد تلقین کند نشان می دهد.
خدمت / خدمتی که عیسی به آن اشاره می کند پذیرش / استقبال / پذیرش عضوی از انسانیت گمشده و شکسته است که مهربانی / رحمت خدا را تجربه می کند. کودک نشان دهنده گمشده است و شاگردان تشویق می شوند که گمشده را دریافت کنند، همانطور که عیسی گمشده را دریافت کرد، که اکنون در کودک نشان داده شده است. بندگی از نوع عیسی چنین است که عظمت را در ملکوت خدا تعریف می کند، مانند فقرا یا حتی به اصطلاح بشریت ناچیز است.
کودک را در جایی قرار دادند که همه بتوانند او را ببینند. او را در آغوش گرفت و گفت هر که یکی از این کودکان کوچک را پذیرا باشد، مساوی است با پذیرایی از خود عیسی. توجه داشته باشید که در زبان آرامی کلمه «خدمتکار» و «فرزند» یکی است. شاگردان باید مانند عیسی باشند که کودک را می پذیرد/در آغوش می گیرد، خدمتکار گمشده - گرسنه، تشنه، تنها، برهنه، بیمار و زندانی. چون نماینده من هستند! هر که از آنها استقبال نکند از من استقبال نکرده است! (الهیات رهایی بخش «گزینه ای برای فقرا!)
عیسی عادت بدی داشت. او مردم را به حاشیه برد و آنها را در مرکز صحنه قرار داد. افرادی که ساکت یا ساکت یا ناپاک یا خارجی یا بیمار یا بداخلاقی بودند. گدای کور، مرد ناتوان، زن خارجی، زنی که مدام در حال خون ریزی بود، باجگیر، فاحشه - بچه!. همه کسانی که بدون تقصیر خود خارجی بودند. و آنها را به داخل دعوت کرد و صدایشان را داد.
پیدایش به ما می گوید که همه ما به شکل خدا آفریده شده ایم - همه ما. همه ما با علامت/نشان تصویر خدا ساخته شده ایم. همه ما در نزد خدا برابر هستیم. این الهام بخش ما است که به دنبال صلح و عدالت باشیم نه فقط برای افرادی مانند ما، بلکه برای کسانی که از خودمان بدتر هستند، فقیر، غریبه، بیگانه، کسانی که رنگ و فرهنگ متفاوتی با خودمان دارند و مردمی که دوستشان نداریم.
انجیل ناراحت کننده است حتی تکان دهنده. ما را مجبور می کند به جاهایی برویم که نمی خواهیم برویم. اما ما یک دستور آسمانی داریم، یک چشم انداز. ما توسط تعصبات معمولی انسانی یا رفتار افراد اطرافمان گره نمی خوریم. ما فراخوانده شده ایم تا کسانی را که در لبه هستند به مرکز منتقل کنیم زیرا ما یک مردم هستیم، مردم خدا.
آهنگ "صلح را به دست یکدیگر بسپار" https://youtu.be/ErQhErM7ZUg?feature=shared
برکت آفریننده ای که زمین را آفرید بر شما باد
برکت پسر، نور جهان بر شما باد
باشد که برکت روح مانند باران شیرین بر شما فرود آید
باشد که همیشه برای کسانی که ملاقات می کنید یک سلام محبت آمیز داشته باشید.
و اکنون خداوند شما را برکت دهد و شما را با مهربانی برکت دهد. آمین
